Het al dan niet delen van persoonsinformatie blijft een hot toppic. Met de introductie van Google Lattitude (waardoor je vrienden toegang kan geven tot je locatie) laaide de discussie over de mogelijkheid tot misbruik weer op. Ik begin het een beetje vermoeiend te vinden. Google kan dan wel de partij zijn die ‘mogelijk‘ allemaal nare dingen kan doen met informatie. Maar tot nog toe is er volgens mij geen ENKEL bewijs dat ze dat ooit hebben gedaan.
En deze discussie is niet alleen van toepassing op dit soort applicaties, maar ook de oeverloze discussie over het al dan niet invoeren van het Elektronisch Patienten Dossier gaat uit van ‘mogelijk‘ misbruik. Laten we nou gewoon eerst eens afwachten tot er iets gebeurt en op basis daarvan reageren. Volgens mij ben je nog altijd onschuldig tot het tegendeel is bewezen.
Ik had altijd het idee dat een dergelijke discussie van dezelfde mensen kwam als degenen die vechten voor de VUT leeftijd. Maar ook jonge mensen blijken een bijna heilige angst te hebben voor de vermeende kwaadaardige bedoelingen van bedrijven en instellingen. Dit bleek onlangs weer tijdens een ontmoeting met een internationale groep jonge mensen waar een groot deel deze mening was toegedaan.
Als we het dan toch hebben over privacy schendingen, laten we ons dan eens druk maken over de 1.700 (!!!) telefoontaps die de Nederlandse overheid loslaat op haar burgers. Of het preventief weigeren van pasagiers op vluchten naar de Antillen omdat we het vermoeden hebben dat ze drugs zouden kunnen gaan smokkelen (waarbij je ook nog eens het geld van je ticket kwijt bent!). Dat zijn pas inbreuken op onze privacy. En die zijn niet fictief, maar werkelijkheid!
Lees ook mijn eerdere post: Privacy is history, get over it!
En wat denk je van bankpassen die geblokkeerd worden nadat je hebt gepind bij verdachte pinautomaten.